Pada
zaman dahulu kala, di sebuah kerajaan hiduplah seorang putri yang cantik jelita
bernama Snow White. Dia hidup bersama raja dan ratu yang merupakan ibu tirinya.
Karena ibu kandungnya telah meninggal saat melahirkannya, maka ratulah yang
merawatnya dari kecil. Ratu tersebut sangatlah cantik. Ia memiliki cermin ajaib
yang selalu ditanyainya setiap hari.
Ratu : “Wahai
cermin! Siapakah yang paling cantik di kerajaan ini?”
Cermin : “Tentu saja
engkau. Wahai Ratuku.”
Ratu : “Hahaha. Tentu saja akulah yang
tercantik.”
Ratu
selalu mengulang pertanyaan tersebut setiap harinya dan jawaban cermin tersebut
tidak berganti hingga saat Snow White berumur 17 tahun.
Ratu : “Wahai
cermin! Siapakah yang paling cantik di kerajaan ini?”
Cermin :
“Tentu engkaulah yang tercantik Ratuku. Tapi Snow White beribu kali lebih
cantik di banding engkau.”
Ratu : “Apa?!? Wahai cermin! Siapakah
yang paling cantik di kerajaan ini?!” (marah)
Cermin :
“Snow White”
Ratu : “Beraninya kau Snow White!”
(mencekik cermin)
Cermin :
“Lepaskan wahai Ratu. Kenapa aku yang ingin engaku bunuh??”
Ratu :
(menatap sinis cermin)
Cermin : “Maafkan hamba, Ratuku.”
Semakin
hari, Snow White tumbuh semakin cantik. Ratupun semakin membencinya. Hingga suatu
hari raja pun meninggal dunia.